Jest to jeden z najważniejszych sekretów przemawiania. Dodatkowo by go dobrze zrozumieć i czuć trzeba trenować wystąpienia publiczne. Inaczej nie idzie „dorosnąć” by zastosować ten sekret. Sekret dobrego przemawiania brzmi:
Forma jest ważniejsza niż treść!
Ileż to razy na spotkaniu Toastmasters świetna opowieść została spalona i pogrzebana przez fatalną formę jej wygłoszenia? Ileż to razy w szkole jeden nauczyciel rozpalał w nas fascynację i zaciekawienie a drugi znudzenie i frustrację, mimo, że wykładali ten sam przedmiot? Pamiętam konkurs recytatorski z podstawówki. Siedząc na sali nudziłem się potwornie słuchając czternasty raz tego samego utworu. Aż wyszła ona i swoim wystąpieniem poderwała wszystkich. Ileż to czasu potem się w niej kochałem 🙂 Jakie to wrażenie potrafi zrobić odpowiednia forma wygłoszenia tekstu.
Gościłem kiedyś na szkoleniu jako słuchacz. Jeszcze wtedy nie wiedziałem co to jest Toastmasters. Wykładowca „mówił” arcyciekawe sprawy, merytorycznie rewelacja. Ale swoim powolnym mówieniem a właściwie czytaniem doprowadzał mnie dosłownie do furii. Tak, stał tyłem do audytorium i czytał linijka po linijce tekst który sobie wyświetlał z rzutnika! Gdyby jeszcze czytał nieco szybciej…
Każda osoba zaczynająca przemawianie pierwsze co robi zaczyna skupiać się nad treścią swojego wystąpienia. Pieczołowicie układa tekst, wałkuje go na pamięć. Spięta i zestresowana siedzi na sali i czeka na swój czas wystąpienia. Chwała mówcy za to, to duży wysiłek. Bez treści nie zaistnieje forma. Ale to forma jest ważniejsza od treści! Mowę może wygłosić każdy, dziecko, dorosły, śpiewak operowy, dziewczyna lekkich obyczajów, pijak jąkający się i bełkocący coś pod nosem, nawet pies szczekając wygłasza jakąś mowę…
Forma zawsze przerasta treść. W większości przypadków w życiu, mamy dużo większy wpływ na ludzi poprzez to jak mówimy ponadto co mówimy. Sama treść to 20% całości wrażenia. Jak mówisz, to 80% całości wrażenia, jakie dostarczasz słuchającym. Ale tu nie chodzi o to byś odpowiednio stawiał akcent, poprawnie wymawiał słowa czy mówił odpowiednio głośno. Co też jest bardzo ważne ale to nie jest tu tym sekretem. Sekretem jest to żeby za tym co mówisz stała określona postawa. Postawę trudno wyjaśnić to trzeba zobaczyć. To ta pewność siebie, absolutne przekonanie do tego co mówisz, ten stan płynięcia na fali, pełna ekscytacja i pasja w głosie, emocje którymi mówca zaaresztuje publiczność. Słuchacze słuchają i wieżą Tobie nie dlatego że masz świetny tekst, przemyślany w najdrobniejszym szczególe z zaskakującą puentą ale dlatego że masz odpowiednią postawę. A postawa jest stanem, czyli albo w to wierzysz albo się tego boisz co mówisz i w jakiej formie mówisz.
Twórcy NLP (NeuroLingwistyczne Programowanie) zauważyli, że jeżeli ktoś coś robi bardzo dobrze, to można zdefiniować jak to robi i nauczyć się tego samego. Naśladowanie, uczeń zawsze naśladuje mistrza. Z czasem uczeń do poznanej wiedzy uczeń dodaje swoje przemyślenia i przerasta mistrza. Praktykuj publiczne przemawianie, obserwuj jak to robią najlepsi i naśladuj ich. Rewelacyjna forma i wynikająca z niej postawa jest kwestią treningu. Musisz to robić na poziomie nieświadomej kompetencji czyli jak to mówią bez zastanowienia, automatycznie i naturalnie.
Każde wystąpienie w Toastmasters jest nagrywane kamerą video. Obejrzałem swoje pierwsze mowy i te ostatnie. To widać, słychać i czuć „gołym okiem” 🙂
Zapraszam na treningi przemawiania!